alttire
ama.aman
doli incapax
donna quijote
folyo
kusmuk
ligeia
morpheia
northern
remedios
sexenler
sikinti
tekmetokat
the abyss
ttku
z42babam taksiciydi. bir gece saat üç ya da dörtte bir sokaktan geçmek zorunda kalmış. yirmi sene önce. dar bir sokakmış. karanlık, ancak bir aracın geçebileceği dar bir sokak.. sokağın ortasında bir masa varmış, masanın başında da bir adam. napıyomuş biliyo musun? çorba içiyomuş. işkembe ya da kelle paça. sarımsaklar sirkeler.. biberler.. tam bir masa. herneyse, babam taksiden inmiş, adama "napıyosun?" demiş. adam hiç cevap vermemiş, çekmiş tabancayı;
-bang!
o yüzden, ne zaman dar bir yola girsem, o yolda bir masa, masada da çorba içen birini görsem geri vitesine alıyorum..
kutu burada!
00:28 - 02 Temmuz 2007
tüm paragraflara hükmedecek tek bir paragraf
kısa kısa gidelim..
çalışmaya başlamam ve mug sevincimle ilgili bilgilendirici paragraf:
kendi masama, kendi bilgisayarıma ve kendi mugıma sahip olabileceğim tipik bir ofis işinin hayalini kurardım bazen. istediğim oldu. bilgisayarla masayı geçtim, ama işyerinde kendime ait bir mugımın olması inanılmaz bir duygu. bir de herkesin mugı kendisini yansıtıyor. herkes birbirinin mugını tanıyor. sıcacık.. oh evet!
eve çıkmam ve dekorasyonla ilgili şakacı paragraf:
üç dört hafta sonra çok büyük bir cesaret örneği gösterek üç kuruş maaşla bir başıma eve çıkıyorum. yatağım ve dolabım haricinde hiç bir eşyam yok. zaten zen tarzı, yerde oturulan, bomboş, sade bir dizayn yapmayı düşünüyorum eve. fakirlikten değil, yanlış anlaşılmasın. konsept icabı..
güncel mevzular ve kişisel duruşumla ilgili aslında paragraf olmayan yalancı paragraf:
yasmin: yurtdışından nasıl oy verebileceğim ben? konsolosluktan olur mu ki?
ben: hiç zahmet etme, ben zaten boş oy atacaktım. söyle hangi partiye atacağını, ben senin yerine oy veririm..
ideolojisizlikten çok memnunum. bulunduğum kabın şeklini alıyorum. oh evet!
adını koyamadığım elektronik cihaz ve cami kontrastıyla ilgili eleştirel paragraf:
bir iki saat önce büyük bir mimar sinan camisinin, şu son senelerde camilerde falan teknolojik ortamda ayet yazmak, hadis vermek, kelime-i şehadet getirmek için kullanılan elektronik bantlarından (ne denir ki bu alete? diyemedim şimdi.)birinin arızalandığını gördüm. "system halted" yazısı geçip duruyordu. bu ambiyanstan çok güzel dini kritisizm yapabilirdim, ama üşendim. siz yapmışım sayın..
çalışan insanlar sınıfı ve temennimle ilgili barışçıl paragraf:
sabah sekiz'de işine giden, akşam yedi'de evine dönen o asık suratlı kalabalığın sıradan bir üyesi olmak.. bence o kadar da iğrenç değil. en azından kendimi aktif bir zumrenin dahilinde hissediyorum. sıkılmıştım marjın eteklerinde volta atmaktan. ben de artık sizdenim. artık öyle garip bakamyın bana, lütfen..
tüm paragraflara hükmedecek tek bir paragraf:
şimdi, tüm bu birbirinden alakasız paragrafları tek potada eritip tek bir noktaya kanalize edecek toplayıcı, süslü bir bitiriş yazardım ama yazasım da yok ki. hiç bir şey yapasım yok zaten. siz yazmışım sayın.
çalışmaya başlamam ve mug sevincimle ilgili bilgilendirici paragraf:
kendi masama, kendi bilgisayarıma ve kendi mugıma sahip olabileceğim tipik bir ofis işinin hayalini kurardım bazen. istediğim oldu. bilgisayarla masayı geçtim, ama işyerinde kendime ait bir mugımın olması inanılmaz bir duygu. bir de herkesin mugı kendisini yansıtıyor. herkes birbirinin mugını tanıyor. sıcacık.. oh evet!
eve çıkmam ve dekorasyonla ilgili şakacı paragraf:
üç dört hafta sonra çok büyük bir cesaret örneği gösterek üç kuruş maaşla bir başıma eve çıkıyorum. yatağım ve dolabım haricinde hiç bir eşyam yok. zaten zen tarzı, yerde oturulan, bomboş, sade bir dizayn yapmayı düşünüyorum eve. fakirlikten değil, yanlış anlaşılmasın. konsept icabı..
güncel mevzular ve kişisel duruşumla ilgili aslında paragraf olmayan yalancı paragraf:
yasmin: yurtdışından nasıl oy verebileceğim ben? konsolosluktan olur mu ki?
ben: hiç zahmet etme, ben zaten boş oy atacaktım. söyle hangi partiye atacağını, ben senin yerine oy veririm..
ideolojisizlikten çok memnunum. bulunduğum kabın şeklini alıyorum. oh evet!
adını koyamadığım elektronik cihaz ve cami kontrastıyla ilgili eleştirel paragraf:
bir iki saat önce büyük bir mimar sinan camisinin, şu son senelerde camilerde falan teknolojik ortamda ayet yazmak, hadis vermek, kelime-i şehadet getirmek için kullanılan elektronik bantlarından (ne denir ki bu alete? diyemedim şimdi.)birinin arızalandığını gördüm. "system halted" yazısı geçip duruyordu. bu ambiyanstan çok güzel dini kritisizm yapabilirdim, ama üşendim. siz yapmışım sayın..
çalışan insanlar sınıfı ve temennimle ilgili barışçıl paragraf:
sabah sekiz'de işine giden, akşam yedi'de evine dönen o asık suratlı kalabalığın sıradan bir üyesi olmak.. bence o kadar da iğrenç değil. en azından kendimi aktif bir zumrenin dahilinde hissediyorum. sıkılmıştım marjın eteklerinde volta atmaktan. ben de artık sizdenim. artık öyle garip bakamyın bana, lütfen..
tüm paragraflara hükmedecek tek bir paragraf:
şimdi, tüm bu birbirinden alakasız paragrafları tek potada eritip tek bir noktaya kanalize edecek toplayıcı, süslü bir bitiriş yazardım ama yazasım da yok ki. hiç bir şey yapasım yok zaten. siz yazmışım sayın.