usher evi'nin çöküşü öyküsünde e.a. poe'nun karakteri roderick usher'a verdiği bir özellik var. roderick kız kardeşiyle birlikte yıllardır inzivaya çekildiği eski bir malikhanede sessiz sakin yaşıyor. ama bu yaşamaktan biraz farklı. kendisinde "acuteness of the senses" var. "duyu fazlalığı" diyelim biz ona. bu hastalık roderick'i her gün biraz daha söndürerek onun "öz"ünü emiyor. roderick'in duyu organları o kadar hassas ki herşey ona acı veriyor. diğer insanlar için normal desibelde bir ses ona aşırı, malikhanesinde sessizlik kol geziyor bu yüzden. herşey sakince, yavaşça yapılıyor. tadı daha az olan yemeklerle karnını doyuruyor. giydiği kıyafetler bile hafif, üzerinde ağırlık yapmayacağı ipeğimsi şeyler olmak zorunda. tam anlamıyla bir "sönüklük" abidesi yani.

aslında korkutucudan ziyade huzurlu gibi geliyor bana. ben de bu yola baş koydum gidiyorum zaten yardırararaktan. bir de şöyle kelepir bir malikhane bulursam tamamdır.

(hah hemen uç!)