hiç bir şey yazamıyorum ki..

çocukken ağzını musluğa dayadığın balon gibiyim sanki. şişkinliğim tahammül kapasiteme denk. yığınla aksiyon yaşayacağım için oradayken daha çok yazacağımı söyleyen bayan, yürüyün gidiniz. ülkemin insanlarını tanıyacağım için bu fırsatı değerlendirmem gerektiğini belirten bayım, kendinize kaçacak delik seçiniz. ve yurdumdan beni tiksindiren herkes. ödül töreni için sıraya geçiniz. çünkü göremediklerimi bana gösterdiniz. iç huzuruyla nam salmış pasifist bendeniz, şimdiyse bana küfürü, dayağı, nefreti ve faşizmi öğrettiniz. yıllarımı vererek oluşturduğum benliğimden, belleğimden ve görüş yetimden kopan kafam kadar parçaları saymıyorum bile dikkat ederseniz..

istediğin oldu mu şimdi? gidebilir miyim? ne de olsa ben de artık tüm o beslediklerin gibi embesilin biriyim..

ve şimdi çok daha iyi anlıyorum gibi seni. benim haritam da kapkaranlık olmak üzere çünkü..

nasıldı o lafın, hah!

işaret: yalan!
parola: vatan!